In de meeste Kung-Fu systemen en ook bij andere vechtkunsten, leer je de kunst voor een deel door een in elkaar gezet schijngevecht met een denkbeeldige tegenstander. In bijvoorbeeld karate zijn deze gevechten bekend als kata's. Deze sets van technieken worden steeds moeilijker en de denkbeeldige tegenstander steeds vaardiger naarmate de leerling vordert. Een groot nadeel van deze leermethode is dat de leerling in feite een goed in elkaar gezette oefening leert, op dezelfde wijze zoals een balletdanser zijn kunst leert. Wat je echter moet doen als een echte tegenstander de regels breekt en niet precies de vooropgestelde aanvalsregels volgt, moet nog uitgelegd worden. In Ving Tsun is daarom niet gekozen voor deze leermethode om de kunst te leren. Ving Tsun kan het best gezien worden als een set principes van de vechtkunst in het algemeen. In Ving Tsun zijn alle basisbewegingen verzameld. |
 |
Er zijn drie sets van bewegingen:
|
 |
De eerste set, Siu-Lim-Tau, vormt de basis van Ving Tsun. De set bevat fundamentele bewegingen waarop de andere sets gebaseerd zijn. De tweede set, Chum-Kiu, betekent vrij vertaald "het vinden van de brug". De bewegingen van de Chum-Kiu maken het mogelijk om bij je tegenstander te komen via "de brug" die gevormd wordt door de armen. In Chum-Kiu worden vooral balans, armcombinaties, trappen en lopen getraind. De laatste set, Biu-Chi, is een set die zich voornamelijk bezighoudt met het het ontsnappen uit uitzichtloze situaties en "noodtechnieken". |
 |
